10 Ekim 2015, Ankara...
İnsanlığın, vicdanın karanlığa bir kez daha gömüldüğü kapkara bir gün... "Resmi" rakamlar 97 diyorken, ortalıkta gezinen söylentilerde 128 deniliyor diğer yandan. Okula ilk başladığımızda öğrendiğimiz şey olan rakamların bu söylemde her bir nefese, bir cana tekabül ettiğini bilmek... Rakamlar değil insanlar gidenler, katledilenler...
Derdi sadece barış olan insanlar... Sizden, bizden ya da ondan yana olmayan; sadece barıştan yana olan yüzlerce insan... 9 yaşında bir çocuğun ölümünün ama ile başlayan cümleler içerisinde meşru kılınması hangi vicdana sığabilir?
Çok çok üzgünüm... Üzgün olmak: Söyleyeceğim her bir kelime yüreğimden çıkıp dilime gelene kadar yapaylaşıyor, uzaklaşıyor, yabancılaşıyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder