Başlık tıpkı çocukken gittiğim atari salonlarındaki oyunlar gibi oldu... Bol dövüşlü bu oyunda kazanan bir oyuncu olur ve diğeri "knock out" ile ring dışında kalır kaybeden olur... Bu başlıkta da ikisinden biri yoluna devam edecek, ya da edecek mi?
Hayatta bazen yeni kararlar almak
insanı mutlu eder. Arkanda eskilerini bırakmış olduğunu bilirsin ve hissedersin
ki artık yeni maceralar için hazırsındır. Gerçekten de mutlu olabilmek için bu
kadar basit yollar izlemek insanın mutlu eder mi? Hayat bu kadar basit
olabilir mi? Gerçekten aldığı kararın mutluluğa ulaştıracağından bu kadar emin
olabilir mi insan?
Bu aralar bazı kararların
eşiğinde gidip geliyorum. Kafamın böylesine meşgul olması ne izlediğim filmden,
ne de okuduğum okuyacağım kitaplardan zevk almamı engelliyor. Keşke iki satır
yazıp içimdekileri döküversem de sonsuza dek mutlu olabilsem. Ama işte yetişkin
olmak böyle bir şey ne yazık ki… Öyle hop deyince sihirli bir dokunuşla
silinmiyor acılar, mutsuzluklar.
Bir kere bir şeyleri kaybedince yeniden toparlanması o kadar güç ki... Öylesine imreniyorum ki öyle her şeycikleri çabucak arkasında bırakıp yoluna daha güçle devam edebilen insanlara. Ben ne yazık ki hiç onlar gibi olamıyorum. Unutmuyorum, unutamıyorum canımı acıtan şeyler, kişileri.
